چــمدانــش در دســـــت ...!
وقتی چمدانش را به قصد رفتن بست،نگفتم عزیزم ، این کار را نکن .
نگفتم برگرد و یک بار دیگر به من فرصت بده .
وقتی پرسید دوستش دارم یا نه ،رویم را برگرداندم.
حالا او رفته ، و من تمام چیزهایی را که نگفتم ، می شنوم.
نگفتم عزیزم متاسفم ، چون من هم مقّصر بودم.
نگفتم اختلاف ها را کنار بگذاریم ،
چون تمام آنچه می خواهیم عشق و وفاداری و مهلت است.
گفتم اگر راهت را انتخاب کرده ای، من آن را سد نخواهم کرد.
حالا او رفته ، حالا او رفته ، و من
تمام چیزهایی را که نگفتم ، می شنوم.
او را در آغوش نگرفتم و اشک هایش را پاک نکردم
نگفتم اگر تو نباشی زندگی ام بی معنی خواهد بود.
فکر می کردم از تمامی آن بازی ها خلاص خواهم شد.
اما حالا ، تنها کاری که می کنم گوش دادن به چیزهایی است که نگفتم.
نگفتم بارانی ات را درآر... قهوه درست می کنم و با هم حرف می زنیم.
نگفتم جاده بیرون خانه طولانی و خلوت و بی انتهاست.
گفتم خدانگهدار ، موفق باشی،
خدا به همراهت . او رفت و مرا تنها گذاشت
تا با تمام چیزهایی که نگفتم، زندگی کنم.
_____________________________________________
نمی دانم چند شب.. چند روز..
مدت هاست نه دستم به کار می رود و نه دلم سر به راه آرامش می گذارد.
نمی دانم از کِی.. از کجا...
اما شاید برگردد به آن وقت که از رویاهایت فوج فوج پرستوی مهاجر می گذشت
و به بدرقه شان
در کابوس هایم مشت مشت اسپندِ بی قرار، در تب نبودنت می سوخت.
پس چندان هم عجیب نیست
که این روزها هنوز دود دلتنگی به چشم من می رود و
تو با خیالی آسوده، خاطرات دلی چشم به راه را.. به باد می دهی.
نمی دانم چه وقت..
شاید یک روز صبح.. با طلوع خورشید..
با چشم های صبوری که حسرت یک پلک خواب راحت و داغ یک بیداری شیرین به دلش مانده..
ببینم عاقبت از این کوره راه تاریک عبور کرده ام و
در انعکاسِ وارونِ این زندگی،
دیگر حتی به یاد نمی آورم
چشمان درختی که ریشه در من داشت و سر به آسمان دیگری.
ما عــادت کـریـم وقـتـی تـوی خــونـه فــیـلم مـی بـیـنـیم ،
تمام که شد و بـه تـیتـراژ رسـید
دسـتـگاه رو خـامــوش مــی کـنـیـم...
یـا اگــه تـوی ســیـنما بـاشــیم ســالـن رو تــرک مـی کــنـیم .
مـا تـوی زنــدگـیـمون هـم هـیـچ وقــت کــســانی
کــه زحــمـت هـای اصــلـی رو بــرای مــا می کشن نـمی بـیـنیم ،
ما فـــقـط کــســانـی رو دوســت داریـم بـبـینـیم
کــه بــرامـون نـقـش بــازی مـی کـنن!
نخوان عاقد! نخوان!!
هزار بار هم صیغه ی عقد بخوانی
کسی که هزار و یک دل شیدای من است
محرم دیگری نمی شود...
محرمیت دل می خواهد
نه دلیل...
ﺍﻣﺸـــــﺐ ﺑـــهـ ﺩﻧــﯿــﺎ ﺑـﮕﻮﯾـﯿـﺪ ﻣــﺰﺍﺣـــــﻢ ﻧــﺸـﻮﺩ
ﺧــﺪﺍ ﺭﺍ ﺩﻋــﻮﺕ ﮐــﺮﺩﻩ ﺍمـــ
ﺑـــﺎﯾـــﺪ ﺣـــــــﻞ ﺷـــﻮﺩ ﺍﺧـﺘـﻼﻓــﯽ ﮐـهـ ﺩﺍﺭﯾـﻢ !! ؟
تـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــمـــــــــام راه را بــا او آمــده بــــــودم
چـــــــــــــــــــــــیــزی نـــــمانــــده بـــــــــــــــــــــــــــــــــــــود
خـــــــــــــــدا چـــقـــــــدر دیـــــــــــر یـــــــادش آمـــــد
او قــســـــمــــت مــــــن نــــیــــســــــــتـــــــــ
ﻣــﻦ ﺍﯾـ ـﻦ ﺭﻭﺯﻫـﺂ ﺗﻠـ ـﺦ ﺗـﺮ ﺍﺯ ﻫﻤـ ـﯿﺸﻪ ﺍﻡ ...
ﻣــــــــــ ـﻐــــــﺮﻭﺭﺗـﺮ ...
ﺭﻭﺯﮔـ ـﺂﺭ ﺍﯾـ ـﻨﻄـﻮﺭ ﻣـ ـﺮﺁ ﺑـﺂﺭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ...
ﻫـﺮ ﺑـﺂﺭ ﮐـ ـﻪ ﺯﻣﯿـﻦ ﻣـ ـﯽ ﺧـﻮﺭﻡ ﻭ ﺑـ ـﻠﻨﺪ ﻣــﯽ ﺷـﻮﻡ ...
ﻣـ ـﻐـﺮﻭﺭﺗـﺮ ﺍﺯ ﭘـ ـﯿـﺸﻢ ...
ﺩﺁﺭﻡ ﯾـﺂﺩ ﻣـ ـﯽ ﮔﯿـ ـﺮﻡ ﺍﺣﺴـ ــﺂﺳـﺂﺗﻢ ﺭﺁ ﺑـ ـﻪ ﺭﻭﯼ ﮐـ ـﺴﯽ ﻧـﯿﺂﻭﺭﻡ !...
ﺷـ ـﺂﯾﺪ ﺁﺭﺁﻡ ﺷـ ـﻮﻡ ﺑـﻪ ﻫـ ـﻮﺁﯼ ﺍﯾـ ـﻨﮑﻪ ﮐـﺴﯽ ﭼـ ـﯿﺰﯼ ﻧـ ـﻤﯽ ﺩﺁﻧﺪ
ﻏـ ـﺮﻭﺭﻡ ﺩﺳـﺘـــــ ﻧﺨـ ـﻮﺭﺩﻩ ﺑـﻤﺂﻧـﺪ !!!
ﺧـ ـﻮﺩﻡ ﺭﺁ ﺳـ ـﺮﮔـﺮﻡ ﻣﯽ ﮐﻨـ ـﻢ ﺑـ ـﺂ ﻧﻮﺷـ ﺗﻪ ﻫـ ـﺂﯾﻢ ...
ﺻـ ـﺪﺁﯼ ﺷـ ـﺂﺩﻣـــــــــﻬﺮ ...
ﺷـ ـﻌﺮﻫـ ﺁﯼ ﻓــﺮﻭﻍ ﻭ ﺷـ ـﺂﻣـﻠﻮ ...
ﺷـ ـﺂﯾـﺪ ﺁﺭﺍﻡ ﮔـ ـﯿﺮﺩ ﺫﻫـ ـﻦ ﭘﺮﯾـ ـﺸﺂﻧﻢ ...
ﺍﻣـ ـﺂ ...
ﺑـ ـﮕﺬﺁﺭ ﮐﺴـ ـﯽ ﻧـﺪﺁﻧـﺪ ﺗﻤـ ـﺂﻡ ﺍﯾـﻨﻬﺂ ﺑـ ـﻬﺂﻧﻪﺍﻧﺪ ...
ﻣـ ـﻦ ﺩﺁﺭﻡ ﺍﺯ ﺍﺣﺴـ ـﺂﺳـﻢ ﻓـ ـﺮﺁﺭ ﻣـ ـﯽ ﮐﻨــﻢ
خــــســـتـــهــ امــــ !!
بـــاورکـــــــن !
خــــــســـتـهــ امــ !!
لـــعــــنـــتــــیــــــ !!
از ایـــن ســوال هــای بــی جــواب کـه هـر لـحـظـه مـی پــرســم:
یــعــنــــی الان کـــجاســــ ـ ـ ـ ـ ـــــت...!!
┘◄ +
تو خوبی
میخندی
خوشبختی
گوربابای من
امــــــروز از آن روزهــاســـت کــه دوســـتـــــــــــــ داشـتـم بــاشـــی..
صـبـح بـیـدار شـوم و چــشــمان مـــــست خوابـــت را بـبـینـم،
لبـخند بـــــزنم ...
خـــودم را کــش بدهــم،گلولــه شـوم در آغــوشــت ...
سرم روی ســینه ات باشد،
دســـــــــت هایم را دورت حلقه کنم،
دلـــــــــــــــــــــــــــــــــم نیاید جدا شوم؛
امـــروز را پیــشـت بمــانم . . .
امــــــروز از آن روزهــاست . . .
شایــــد روزی ..
من و تـــــــو در آغوش هم
به این روزهای جدایی بخندیم ..!
به امیـــــد اون روز ...
ـهــــــــــــیـــــــــــــســـــــــــــ ...
هیـــــــچــی نـگــو!!!
فـقــــط بـغـلـمـــــ کـــن...
دلـــــم...
دلـــــــــم تـــنــگــــــــــ شــد ـه...
واســــه...
صـــــدای خــواب آلـودت...بـوی ِ ادکـلــنــت...دعــوا کــردنــت...
واســه وقــتـی زل میـزدی تـو چـشـمــام...قـلـقـلـک دادنـت...
واسـه چـشـماـت...
واسـه گـرمی دستـات...
صـدای نفسات دم گـوشم...
زمـزمـه هات زیـر گـوشـم...
واسه بغل کـردنـت که میگفتی تو فقط بـاید مـال مـن باشـی...واسـه بـوی ِ عطر تنت...
واسه قربـون صـدقه رفتنات...
وقتایی که بغلم میکردی...
بوسایِ خعلـی طولانــی...
واسـه وقتـایی کـه زل میزدی تو چشام و از شوق قلبـم میومـد تو دهنـم...
وقتایی که میگفتی چقـدر لـوسی تو...
واسـه...
واسه خودت...
واسه صدات...
واسه کسی که دیگه منو نمیخواد... .
┘◄ + میانــــــــــــ این همه آدمـــــــ
چرا !!؟
چـــرا فقــط تــــــــو نبایـــد بـــاشی ؟
قــدر ســیـگـار را آن ســـربــازی مـیـدانـد کـهـ
در نــقـطـهـ صــفــر مـــرزیـــ در بــیـابـانـــیــــــ سـر پـسـتـــ اسـتـــ
و بــهـ هـــرکــجـــا کــهـ نــگــاه مــیـکــنــد،در عــمــقـــ بــرهــوتــــــــ
چــهــره خــنـدانــــ دوســتــــــ دخـــتــر ازدواجـــ کــرده اشــ را مــیـبـیـنـد
و در حــــســــرتـــــ رفـــیــقــیـــســتــــــ
بـــرایـــــ یــــکـــــــ نـــــــــــــــخ ســــــیـــگـــار...
مـــــــــــــــــــــــــــا رفـــــــتـــــــــــــیم ...!
این داستان ادامه دارد .
ﺍﻣﺸﺒــﻢ ﻣﺜــﻞ ﺷﺒــﺎﯼ ﺩﯾﮕـﻪ . .
ﺭﻭ ﺗﺨﺘـم ﺩﺭﺍﺯ ﮑﺸــیدم. . .(!)
ﺁﻫﻨﮕــــ گذاشتـم ﻭ ﺑـﺎﺯﻡ ﻓﮑــﺮ..
ﺑـﻪ ﺣﺮﻓﺎﯾـــﯽ ﮐــﻪ ﺑﺎﻫــﻢ ﻣﯿﺰﺩﯾــم…
بـه ﺍﯾﻨـﮑـﻪ خیلـی همراهــم بـودی….
بـه ﺍﯾﻨـﮑـﻪ حتــی یه نگاهــت برام یه دنیــا ارزش داره…
بـه ﺍﯾﻨـﮑـﻪ چقـدر باهم دعــوا کردیم و آشتــی کـردیم…
بـه ﺍﯾﻨـﮑـﻪ کلــی حرف تــوی دلم میمــونه و نمیتــونم بهــت بگـم…
بـه اینــکه دیگــه فرصــت زیادی نــدارم.....
ﺑـﻪ ﺍﯾﻨـﮑـﻪ دیگــه نمــی تونم بـا کســی درد دل کنم...(!)
ﺑـﻪ ﺍﯾﻨـﮑـﻪ . .
ﺑـﻪ ﺍﯾﻨـﮑـﻪ . . .
.
.
+لعنت به ﺍﯾﻨـﮑـﻪ هـآ ...
ﻭ ﻣﺜـــﻞ ﻫﻤﯿﺸــﻪ ﭼﺸﻤــﺎنم بایـد ﺗﻘﺎص ﭘﺲ ﺑـــﺪهند
هـــــمـهـ از دمــــ
بــــــی بـــو و بــــــی خاصیـت اند
پرتـقالـهایــی کهـ مــن پــوســت مـی کََنـم
امـــــا
بر میـــز صبحانه
یا مـــــــــــــــــــــــــــــــــــــحو تماشــای سریالی قدیمی
هر بار که انگشـــــت های خوش تراش تو
پوست می کند از پرتقال
خانه ســــــــــراســــــــــر
بوی پـــــرتقال می گیرد
و پرتقـــــالی می شود
مثل همیشه دنبال بهانه ام..
پـی چیزی می گردم که بخواهمش و نباشد.
چیزی مثل کتاب حافظ... هست.
دفتر یادداشتم..؟ هست.. آن گوشه.
گوشی.. کارتهای اعتباری و شناسایی.. کیف پول..؟ همه هستند.
امکان ندارد.. من همیشه بی حواس بوده ام.. حتما چیزی را جا گذاشته ام.
ساعت مچی؟ انگشتر یادگار مادربزرگم..؟ عینک.. عینکم جامانده...!
نه.. نه... نه..
حتی کلید را هم این بار پشت در فراموش نکرده ام.
چه کار کنم؟
بیایم و بگویم هوایت دست از سرم برنداشت؟
بگویم بی خبری و بی خوابی کلافه ام کرد؟
بگویم برای خنده دلیل کم داشتم و برای گریه شانه؟
چاره ای ندارم..
می آیم.. همه جا را بیهوده زیر و رو می کنم..
و وانمود میکنم چیزی را که جاگذاشته بودم پیدا نکردم.
بعد.. می بینم چشمت به در بوده.. شاید هم ببینم که پیراهن کهنه ام در دستت است..
که چمدانم را باز میکنی..
که می گویی بمانم..
می ببینم که منتظرم بودی
و تو هم بی آنکه اعتراف کنم، مثل همیشه میفهمی که دلتنگ بوده ام.
می فهمی باز بهانه گرفته ام..
این بار برای برگشتن.. بودن.. ماندن.
دلتنگی..
بهانه خوبی است.. برای هر دوی ما.
من می آیم..
نکند چشم از در برداری.....
سـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـفــیــد شــــد
تــار مویــی کــهـ قـــســم خــوردی بــا دنــیـا عــوضــش نـمــیکنی...
روز مـ ـ ــیـ ـلاבمــ گـ ـذشــتــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ...!
ـمـ ـتـ ـفـ ـاوتـــــ تـ ـر از ـهـمـ ـیــشـ ــﮧ ...!!
صـ ـفــ ـحـ ــﮧ اے از زنــ ـدگـ ـے امـــ را آغـ ـاز کـ ـرב ـهـ امـــ ...!!!
بــ ـــــے روح ...
بـ ـ ـے احـ ـســـــــــــاس ...
پــــــــــ ـ ـوچ ...
شـ ـ ـ ــــایــعــ ـه کـنـیـــد کــهـ خـتــمــــ مــنــ اســتــــــــــ...
دلـــتــنــگــشــ شــدـهـ امـــ...
شــایـــد ایـــنــطــور بــیـــایــد...
ســیــــگـــــــار نــــــوشـــت: یه حرفایی هست که شنونده ای جز سیگارت ندارن...
یـکـــــــــ جـایـــ کــار مـیـــ لـنـگـد!
بــــــ ـ ـ ـ ـ ـ ـــدجور …
ﻧـﺒـﻮﺩﻧـتـــــ ﻣـﺜﻞ ﺗـﻤـﺎﻡ ﮐـﺮﺩﻥ ﺳﯿـﮕـﺎﺭﯼ ﺍﺳـﺖ ﺩﺭ ﻧﯿـﻤـﻪ ﺷﺒـﯽ ﺑـﺮﻓـﯽ
ﻭﻗـﺘـﯽ ﺗـﻤﺎﻡ ﺩﮐـﻪ ﻫـﺎﯼ ﺷـﻬـﺮ ﺑـﺴﺘﻪ ﺍﻧـﺪ ...
وای از نـیمـهـ شبــی کــهـ بیـــــدار شوم و تـــــو را بخواهـــــم
و پـاکـــــت سـیـگـارمــــ خالـــی باشــــد ...
بـبـیـن گــوشــ کـن :
فـرقـیــ نـمیـکنـهـ مـن و تـو متـولد کـدومــ بـرج سـالـیــم ،
مـهـمـ ایـنـهـ کـهـ اگـهـ تـو نبـاشی مـن همـیشـهـ برج زهرمــارمــ . . .
خــُــــدا بــــیــــاد بــِــهــِـم بــِــگــــه:
دیـــــوونــَــم کـــَـردی بــیــــا ایــنـــَـم هـــَـمــونــی کـــه مـــیــخــــواســــتـــــی…
بــرایــم مــهــم نــیســت چــه مـیشــود ...
بـــهـ هــمــه ی بــاورهــایــم ســـوگــنـد ...
هــیــچ چیــز برایـــم مــهـــم نیــســـت
یــــک کـــلام !
مـــــــــــــن دســـــت از ...
دوســـت داشـــتــنــت نــمیـــکـشـم
و ایــن یــعـنـی نــهـایــت خــوشــبـخـتــی !
گیــرم کــه تــمــام دنـیــا بــگویــنـد مــا مــال هـم نیـسـتیــم !
مــا بــهـ درد هــمــ نمــیـخــوریــم !
گــیــرم بــرای زیــر یــک ســقــف رفــتــن ...
عــشــق آخریــن مـعیـــار ایــن جـمـاعــت بـــاشـــد !
گیـــرم دوســت داشــتــن بـــدون ســند حـــرام بــاشـــد
عجیــــب بـــاشد !
بـــاورنـــکردنـی بــاشد !
مــــــــــــــــن امــــا...
گیــــر ایــــن گیــــرهـــا نیـــســـتم !
مـــــن تــــا ابـــد...
گیـــرچــشـــمــان تــــوام !
گیــــر دوســــت داشـتـنـــت !
میــــــــــــــــبـــــوســـمــــــــــت ...
میـــــــخواهــــــم هــمــه بــدانـنـــد کـــه ...
مـــــن بـــــرای دوســـــــت داشـــتــنــت
بـــرای لـــــــــمــس دســـتــانـــت ...
بـــرای غـــرق شـــــدن در آغــــــــــــــ ـ ـ ـ ـــوشـــت
از هیـــچ کـــــس اجـــــازـهـ نمیـــگیـــــرم ...
حــتــی خـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــودت ...
چای میـــنــوشـــیـدمـــ ...
یــکبارـهـ دلــتــنــگــشــ شـــدمـــ
بــغــض کردمـ و اشکـ در چشــمانمــ حـلقه زد...
هـمـه بـا تـعــجــبـــــ نــگــاهمــ کردنــد!!!
لبــخـنــد تـــلـــخـــی زدمــ و گفــتــمــ چــقــدر داغ بـــــــود ...!
وقتــــی مــی گویـــمـــ : برایـــمــ دعــا کــــن . . .
یـــعنـــی کـــمـــ آورده امـــ . . .
یــعنــــی دیــگـــر . . .
کـــاری از دستـــ خـــودمـــ بــرای خـــودمـــ بـــر نــمــی آیــــد!
خـــــــــــــــــــــــــــــــدایـــــــــا ...!
من زاده "شهریورم"
اگر مرا میخواهی باید با "غــــرورم" بخواهی...
اگر مرا میخواهی باید با "پیچیـــدگی ام" بخواهی...
اگر مرا میخواهی باید با "صراحتــــم " بخواهی...
من با بقیه متفاوتــــم...
اگر میخواهی مثل بقیه باشم برو دنبال همان "بقیـــه"...
آنکه درون من خفته استــ، "عشـــق" استــ ... عشقی که
منتظر استــ دستــ از پا خطا کنی تا تلـــخ ترین تلـــخ ها
را به تو بچشاند ...
پس اگر نمیتوانی "خــــاص" بودنم را تحمل کنی به من
نزدیک نشو که هم دورت میکنم هم "درو" اتــ
❤ روزهـــــــ ـــــــا ... ❤
❤ ﻣﺎﻩ ﻫـــ ـــــﺎ ...❤
❤ ﺳﺎﻝ ﻫـ ـــﺎ ... ❤
❤ ﺧﻮﺍﻫــــﺪ ﮔﺬﺷــــﺖ ... ❤
❤ ﻭ ﻣــــﻦ ﺗــــﻮ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫــــﻢ ﺑﺨﺸﯿــــﺪ ... ❤
❤ ﺍﻣــــــــﺎ ﺗــــــــﻮ ...! ❤
❤ ﺧــــﻮﺩﺕ ﺭﻭ ﺑﺎﺑــــﺖ ﺗﻤــــﺎﻡ ,❤
❤ " ﻧﺎﻣــــﺮﺩﯼ ﻫﺎﯾــــﺖ " ❤
❤ ﺧﻮﺍﻫــــﯽ ﺑﺨﺸﯿــــﺪ ..... ؟! ❤